به معنی روابط مبتنی بر والد و کودک که نوعی بازی درمانی است برای بهبود روابط مادر و کودک میباشد . اولین مساله بین مادر و کودک داشتن تعامل مثبت قبل از برقراری رابطه بین مادر و کودک است. رابطه درمانی کودک و والدین به پدر و مادر این قدرت را می دهد تا تغییرات پایداری در روابط خود با فرزندشان ایجاد کنند. این روش بر اساس اصول این واقعیت است که: بازی زبان کودک است. در کل دنیا بازی برای کودکان بسیار مهم است، زیرا طبیعی ترین راه برقراری ارتباط برای کودکان می باشد. پس از تمرین و اجرای آموزش های جدید، والدین درک بیشتری از کودک خود خواهند داشت. آنها یاد می گیرند که با کودک خود به طور موثرتری ارتباط برقرار کنند، با ایجاد محدودیت های درمانی کنترل بیشتری به عنوان پدر و مادر به فرزند خود داشته باشند و به کودک خود در کنترل امور بیشتر کمک کنند.

کودک از بازی کردن با والدین خود تجربه متفاوتی به دست می آورد و به اکتشافاتی دست پیدا می کند که برایش مهم و قابل درک خواهند بود. چگونگی احساس کودک نسبت به خودش تفاوت قابل توجهی در رفتار کودک ایجاد می کند و به بهبود رابطه والدین و کودک نیز کمک می کند.

در مقاله متغیرهای مهم در تعامل  والد-کودک میتوانید بیشتر در این باره بدانید