درمان شناختی-رفتاری همانطور که از نامش پیداست، ریشه گرفته از دو درمان شناختی و رفتاری است. تأکید این رویکرد روی افکار و رفتار ماست و بر این باور است که با تغییر شناخت‌ها و رفتارها، می‌توان مشکلات را حل کرد. سبک این درمان کوتاه‌مدت است، بر زمان حال تأکید دارد، دارای ساختار مشخص برای هر جلسه بوده و هدف‌گراست. در این رویکرد انجام تکالیف بسیار اهمیت دارد و اصطلاحا مبتنی بر تکلیف دانسته می‌شود. روان‌درمانگران از آن برای آموزش افراد استفاده می‌کنند و احساسات و رفتارهای آنها را از طریق تغییر الگوهای فکری و باورهای‌شان، تغییر می‌دهند. در حقیقت اساس رفتار درمانی شناختی این است که نوع تفکر و الگوهای فکری و شناخت ما از محیط اطراف و خودمان و البته تفسیر شخصی ما از اتفاقات زندگی، باعث بروز رفتارها و احساسات ما می‌شود و به طور کلی ما هرطور که فکر کنیم، همان‌طور هم احساس می‌کنیم و رفتار‌های ما متناسب با همان افکار و احساسات شکل می‌گیرند.