ده تفاوت عمده بین نگرانی و اضطراب
افراد اغلب از اصطلاحات نگرانی و اضطراب استفاده می کنند، اما اینها حالت های روانشناختی بسیار متفاوت دارند. اگر چه هر دو با یک نگرانی عمومی و نا آرامی ارتباط دارند، چگونگی تجربه آنها کاملا متمایز است – همانطور که پیامدهای آنها بر سلامت روانی و احساسی ما متفاوت است.
1. ما نگرانی را در سر و اضطراب را در بدن خود احساس می کنیم.
نگرانی بیشتر به افکار که در سر ما وجود دارد متمرکز می شود، در حالی که اضطراب بیشتر در بدن ما احساس می شود.
2. نگرانی خاص است در حالی که اضطراب بیشتر منتشر است.
ما در مورد زمان رسیدن به فرودگاه (تهدید خاص) نگرانی داریم، اما در مورد مسافرت مضطرب هستیم، مبهم تر و نگران کننده تر.
3. نگرانی به صورت شفاهی عنوان می شود در حالی که اضطراب شامل افکار کلامی و تصاویر ذهنی است.
این تفاوت مهم است، زیرا تصاویر ذهنی هیجانی مانند آنهایی که با اضطراب مرتبط هستند، پاسخ های قلبی و عروقی بسیار بیشتری را نسبت به افکار کلامی عاطفی (مانند آنهایی که با نگرانی ارتباط دارند) تحریک می کنند. این دلیل دیگری است که ما در سراسر بدن احساس اضطراب می کنیم.
4. نگرانی اغلب موجب حل مسئله می شود، اما اضطراب، نه.
نگرانی می تواند ما را به فکر کردن در مورد راه حل ها و استراتژی هایی برای مقابله با وضعیتی خاص راهنمایی کند. اضطراب بیشتر شبیه یک چرخ خیاطی است که ما را می تاباند اما به ما راه حل نمی دهد. در واقع، طبیعت پراکنده اضطراب باعث می شود تا مشکل حل نشود.
5. نگرانی باعث ایجاد ناراحتی های احساسی ملایم می شود، اضطراب می تواند باعث ایجاد ناراحتی های احساسی شدید شود.
اضطراب حالت روانشناختی بسیار قدرتمندتری دارد و از این رو، ناراحت کننده تر و مشکل سازتر از نگرانی است.
6. نگرانی از دغدغه های واقع گرایانه تری نسبت به اضطراب ناشی می شود.
اگر به خاطر عملکرد ضعیف تان در یک پروژه نگران اخراج شدن هستید، این نگرانی است. اما اگر به خاطر اینکه رئیستان راجع به کلاس پیانو دخترتان از شما سوال نکرده نگران اخراج شدن هستید، شما مضطرب هستید.
7. نگرانی می تواند کنترل شود، اضطراب بسیار کمتر کنترل می شود.
با حل مسئله و تفکر از راه استراتژی برای مقابله با علت نگرانی ، می توانیم آن را تا حد زیادی کاهش دهیم. اما کنترل کمتری نسبت به اضطراب داریم، چون بسیار سخت است که “خودمان را از آن بیرون بکشیم”.
8. نگرانی بیشتر یک موقعیت موقت است اما اضطراب می تواند طولانی شود.
وقتی موضوع نگرانی حل می شود، نگرانی کاهش می یابد و ناپدید می شود. اضطراب می تواند برای مدت زمان طولانی ادامه یابد و حتی از موضوعی به موضوع دیگر پرش کند (به عنوان مثال، یک هفته ما در مورد کار، سپس سلامتی، و سپس در مورد بچه هایمان، مضطرب هستیم …).
9. نگرانی بر عملکرد حرفه ای و شخصی ما اثر نمی گذارد؛ اضطراب می گذارد.
هیچ کس برای نشستن و نگران بودن برای اینکه فرزندش در امتحان موفق می شود یا نه یک روز مرخصی استعلاجی نمی گیرد. اما اضطراب می تواند باعث شود که احساس ناخوشایند، ناراحت کننده و ناتوانی در تمرکز داشته باشیم تا حدی که نتوانیم کار کنیم.
10. نگرانی یک حالت روانشناسی هنجاری است در حالی که اضطراب نیست.
با بررسی شدت و مدت زمان، اضطراب می تواند یک مشکل روانشناختی واقعی باشد که نیاز به درمان روانشناختی و یا دارو دارد.
نگرانی بخش عادی زندگی است و حتی در برخی موارد ممکن است مفید باشد. ما اغلب در مورد چیزهایی که در زندگی وجود دارد، مانند امور مالی، کار و خانواده، نگرانیم، و این نگرانی به ما کمک می کند که تصمیمات خوبی در این زمینه ها بگیریم.
با این وجود، ممکن است بیشتر از این نگرانی های روزمره با آنها درگیر شوید. اگر نگران شما بیش از حد، غیرقابل کنترل یا غیر منطقی است و مدت زمان طولانی این نگرانی را تجربه کرده اید، ممکن است از اختلال اضطراب عمومی یا GAD رنج می برید.
اگر احساس می کنید نگرانی شما از کنترل شما خارج است، نیاز به کمک دارید، آگاهی برخورد با آن، و این اطلاعات عمومی ممکن است کمک کند.
هنگامی که اضطراب دارید، زمان بگذارید و فکر کنید دقیقاً چه چیزی شما را به هم ریخته است. اضطراب معمولا به خاطر نگرانی در مورد رویداد آینده یا گذشته تجربه می شود. به عنوان مثال، ممکن است نگران باشید که در آینده چه اتفاقی می افتد. شاید به طور مداوم در مورد رویدادی که قبلا اتفاق افتاده احساس ناراحتی کنید. صرف نظر از آنچه که شما نگران آن هستید، بخش بزرگی از مشکل این است که شما در لحظه ی حال زندگی نمی کنید. معمولا اضطراب هنگامی که ذهن خود را از نگرانی ها پاک می کنید و احساس آگاهی خود را به حال حاضر بر میگردانید دست از سر شما بر می دارد.
اگر خودتان قادر به کنترل نگرانی ها و بدنبال آن اضطراب تان نیستید، حتما از کمک افراد آگاه و متخصص این زمینه استفاده کنید. روش ها و رویکردهای درمانی بسیاری برای کنترل اضطراب رواج دارد که می توانند کمک کننده بوده و از وخیم تر شدن شرایط جلوگیری کنند. یادتان باشد اضطراب منشأ بسیاری از مشکلات روانشناختی، جسمی و حتی ارتباطی خواهد شد.
